Ligde istediğiniz sonuçları alamıyorsunuzdur ve bazı maçlar karşınıza çıkar. Formda, haftalardır yenilmeyen bir rakibe karşı oynayacaksınızdır. O karşılaşmayı kazanır ve sonrasında devamını getirerek bir çıkış yakalarsınız.

İşte öyle rakiplerden biri olan Gazişehir Gaziantep FK maçının böyle bir karşılaşma olacağını ümit ederek stadın yolunu tuttum. Maçın başında yenik duruma düşmek zordur ancak iç sahada oynamanın avantajıyla 87 dakikalık süreçte bu olumsuzluğu olumlu hale çevirmek mümkün.

 Ama olmadı, farklı bir yenilgiyle doksan dakika tamamlandı. Oyun disiplini olmayan, kimin ne yapmaya çalıştığına anlam veremediğimiz bir takım izledik. Hani ligin son haftaları gelir de hiçbir iddianız olmaz, gazozuna maçlar oynarsınız ya öyle Giresunspor seyrettirdi bizlere göğsünde Çotanak armayı taşıyanlar.

Hüseyin Hoca haftalardır takımdaki sakat oyuncu sayısının fazlalığına dikkat çekiyor. Ben kendisine katılmıyorum. Transfer dönemi geldiğinde herkes 1. Lig oyuncusu gibi masaya oturuyorsa, sahaya çıktığında da 1. Lig gibi oyuncusu gibi oynamalıdır.

Bu nedir böyle, rotasız bir gemi gibi. O sizlere para vermeye uğraşan başkan ve yönetimden, aynı şehirde yaşadığınız, aynı havayı teneffüs ettiğiniz insanlardan da mı utanmıyorsunuz.

Ne demek öyle iç sahada beş gol yemek. Bu oyuncu grubuyla hedefe koşulmayacağı bir kez daha net bir şekilde ortaya çıkmıştır. Yönetim devam eder mi, yoksa yeni bir oluşum olur mu bilemem, lakin görevde kim olursa olsun devrede iyi bir revizyon yapmadan ikinci yarı yolculuğuna çıkılmaması lazım.

Velhasıl kelam ağırdır bu forma! Kutsaldır! Bir kumaş parçası değil, alın terinin, umutların, hayallerin, başarıya özlemin adıdır bu forma.